چشمانم دارند می چکند ... از ته ِ ته ِ ته ِ دلم ...
از صدای به هم خوردن ِ دندان هایم گوش هایم را می گیرم ...
فکر می کند صدای گریه هایش را نمی شنوم ..
پنهانی ...
کمی آن طرف تر از مَ.ن
نشسته ...
.
.
.
چشمانم را می بندم ...
می آید می نشیند کنار ِ مَ.ن
سرم را می گذارد روی زانوانش
گرمی ِ دستانش را روی گونه هایم حس می کنم ...
گرم است ... گرم ِ گرم ...
گویی بدنم جانی دوباره گرفته
از گرمی ِ دستانش ...
هر گاه که چشمانم را باز می کنم
قشنگی ِ لبخند هایش سرحال ترم می کند ...
صدای ِ حرکت ِ دانه های تسبیح ِ آبی ِ خوش رنگش را می شنوم ...
دارد برای دل ِ مَ.ن امن یجیب می خواند ...
.
.
می خندد ...
مَ.ن هم می خندم با خنده های سنگ ِ صبور ِ این روز های زندگی اَم ...
.
.
.
در کنار ِخنده هایش ...
آرامم ...
خیلی آرام ...
باورت می شود؟
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن
:
آن سفر کرده که صد قافله ی دل ، همره ِ اوست
هرکجا هست ، خدایا به سلامت دارش
+
10:1 عصر نویسنده غزل ِ صداقت
|
نظر
انتظار
و
انتظار
و
انتظار
چقدر دلم میخواست زمان خیلی زودتر بگذرد
اما برعکس چه دیر می گذشت
حواسم را پرت کرده بودم آن دورتر ها...
اما داشتم خودم را گول می زدم
ثانیه به ثانیه برایم قرنی گذشت..
.
.
بالاخر آمد
با لبخندی بر لب
کمی پر انرژی
اما چشمانش . . .
نور ِ چشمانش موج داشت
می لرزید
می دانم که دلش هوای گریه کرده بود
اما...
چقدر دلم میخواست دستانم را بگذارم زیر ِ چانه ام
زل بزنم به چشمانش...
بدون ِ بغض
بگویم:
می بخشی مرا؟
اما نگفتم...
شاید وقتی دیگر . . .
.
.
.
حالا
او رفته...
مَ.ن مانده ام و یک یادگاری
که شبها زیر ِ نور ِ مهتاب زل می زنم به آن
فکر میکنم به حرفهایش...
فکر میکنم به خنده هایش...
فکر میکنم به گریه هایی که هیچ وقت ندیدم...
فکر میکنم . . .
+دراین عصر ِ آهن،دیدن ِ آدمهای اهل ِ دل مساوی ِ ملاقات با ستاره هاست!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن:یک پست ِ تقدیمی . . .
+
6:51 عصر نویسنده غزل ِ صداقت
|
نظر

سرچ ِ یک وبلاگ ..
اعصابش خرد می شود از کندی ِ سرعت..
ازکنجکاوی صبرش تمام شده..
شاید هم پای احساسات در میان است!
میخواند . . .
و
بغض می کند ...
.
.
.
تاوانش را یک کیبورد پس می دهد ...
از باریدن ِ بی امان ِ باران ِشور ِ چشمانش..
دلش می گیرد از..
از مخاطب ِ خاص بودن ...
از این همه قضاوت..
ازاین همه بی رحمی..
دلش خیلی می گیرد..
دلش . . .
به داد دلش باید رسید..
باید به داد ِدل ِ تمام مخاطب های خاص رسید
گناهاشان فقط مخاطب ِ خاص بودن است..
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن:به داد ِ دل ِ مخاطب های خاصتان برسید . . .
+
2:59 صبح نویسنده غزل ِ صداقت
|
نظر

می آید می نشیند همان جای همیشگی..
پرواز کبوتر ها نگاهش را می دزدد..
حواسش جمع نیست..
قلم در دستش می لرزد . . .
یک غزل می گوید ..
خط می زند..
کاغذ را مچاله می کند..
هدف..سطل زباله..
می رود...
...
می آید..
حواسش را کمی جمع می کند..
یک غزل می گوید..
باز هم به دلش ننشست..
می رود..
...
باز هم می آید..
کبوترها را دیگر نمی بیند..
بعد از مدتها یک حس عجیب تمام وجودش را گرفته..
یک غزل می گوید..
نه خط خطی می کند...نه مچاله..
می گذارد و می رود یک غزل ناب را زیر باران..
تنهای تنها..
می رود
که
می رود . . .
______________________________________
پ.ن:من خالی تر از همیشه مانده ام به انتظار هیچ . . .
+
5:52 عصر نویسنده غزل ِ صداقت
|
نظر

نمی توان خیلی راحت گذشت و بخشید . . .
حتی تو را . . . تویی که . . .
اما می گذرم . . .به همین سادگی .. . . .
نه اینکه بزرگ باشم نه! فقط دلم آرامش میخواهد ..
دیگر تو برای من تمام شدی..
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خدایا می بینی _َش؟
ببین چطور دارد التماست می کند..
من میدانم که تو الرحمن الراحمینی... این را همه می دانند..
ولی او هنوز باور ندارد که چطور میشود گذشت از..
سنگدلی هایش . . .
بی رحمی هایش . . .
زخم زبان زدن هایش . . .
دل شکستن هایش . . .
. . .
قول داده که دیگر دست بردارد . . . از من و دلم . . .
این پاکت نامه را می بینی؟
امروز پستچی آورد...
پس _َش داده.. دلم را می گویم ...
من هم قول می دهم که او قول بدهد دیگر خیالم را تصاحب نکند ...
قول می دهم . .
قول ِ قول . . .
یک قول ِ دلانه . . .
. . .
- خانم صداقت حواستون کجاست؟ چی رو داشتم توضیح می دادم؟
من: ســــــــــــکـــــــــــوتـــــــــــــــ . . .
بد قولی را هم ازاو یاد گرفته ام ... خود ِ او ...خدایا تو به بزرگی ات ببخش..
____________________________
پ.ن1:گوشه ای از دلواپسیهای ِ قلم ِدلتنگم...
پ.ن2:یک دروغ ِ تلخ :یک پست ِ بی مخاطب..
پ.ن3:تک تک جملاتم را با چشم ِ دلت بخوان؛ ببین چه راحت تو برایم او شدی!
+
2:12 عصر نویسنده غزل ِ صداقت
|
نظر