|
|
جمعه 91/12/11
همین کافی ست ... کافی ست تو اخم کنی ... اخم کنی و دل ِ انار ترک بردارد اخم کنی و گنجشک ها روزه ی سکوت بگیرند که بغض ِ آسمان بشکند و دل ِ این قلم و سد ِ اشک هایم . . .
تو اخم کنی و گونه هایت خیس شود ... تا هر قطره اشکت مُهری شود پای ِ شناسنامه اَم ... حواست باشد! ... دست هایم هم دیگر بوی ِ تو را می دهند از بس نوشتم تو را ... نامت را ... چشمانت را ... عطرت را ... و چهار شنبه های تقویم را که هیچ وقت تعطیل نیستند! که مَ.ن بیایم سرم را بگذارم روی ِ شانه های ِ شعرهایت و تو بخندی! و دوباره مَ.ن متولد شوم از لبخندت
می دانی چهارشنبه ها همیشه راز نگه دار اَند راز ِ مَ.ن و تو را ... راز ِ آینه ... و حتی راز ِ ماه را این روز ها ... ماه هم بی تاب تر از همیشه چشم به راه ِ اردیبهشت . . . بخوان مرا ... مثل ِ همیشه ... در این روزهای ِ سرد ِ زمستانی صدایت گرمم می کند دلم را ... و حرف هایت شال ِ گردنی می شوند برایم ... بگذار باز هم جان بگیرم تا نامت را بر زبان بیاورم و ماه در دهانم هزار تکه شود ...! ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پ.ن: شمارش ِ معکوس ... از همین حالا ...
شنبه 91/2/30
چه زود آمد و گذشت . . . به همین راحتی......... . . . دلم برایش تنگ می شود... برای اردیبهشت . . . برای خود ِ خودش.. شب هایش.. غروب هایش... باران هایش.. ________________________________ ب ا ر ا ن های اردی بهشتی . . . تو هم دیده بودی بارانهایش را؟ قدم می زدی با باران . . . تا ته ِ باریدنش.. شانه به شانه . . . یک فضای ِ شاعرانه ی محشر . . . تمام شد همه ی آن روزها . . . ت م ا م ش د . . . ___________________ خداحافظ اردیبهشت ِ من ...خداحافظ ... _________________________ پ.ن1: دلم برای این اردیبهشت تنگ می شود. . . پ.ن2: بی قرارم از رفتنش . . .به او بگویید که بماند. . . + من دلم برای این اردیبهشت تنگ می شود.. دلم.. . . .
دوشنبه 91/2/11
اردیبهشت می شود . . و هنگامی که من در چشمان ِ تو متولد می شوم.. می لغزم روی گونه های ماه .. فرو می چکم از دستان ِ گرم ِ تو... اردیبهشت می شود .. و من سروده می شوم روی دیوار ِ کوچه پس کوچه های دلت . . . . . حس می کنم من ناب ترین غزل ِ روی ِ زمینم . . . ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پ.ن:بی قرارم از بوی ِ عطر ِ یاس . . .
اردیبهشت ِ بی تو .. اردیجهنم ِ من . . . چهارشنبه 91/2/6
تو چه را می فهمی ؟ من را . . . بغضم را . . . اشک حلقه شده در چشمانم را . . . سکوتم را . . . اردیبهشت را . . . تو ، مرا می فهمی ؟ قدم زدن زیر باران را چه؟ آن هم تنهایی.. هرشب تنهایی . . . برای تو چه فرقی می کند.. اردیبهشت هم اردیبهشت است.. اما برای من.. به جز یک روز متفاوت.. بقیه روزها..شاید جهنمی دیگر . . . + باور کن اردیبهشت بی تو جهنمی دیگر است باور کن. . . ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پ.ن1:می خواهی مرا بفهمی؟ فقط کمی زیر این باران قدم بزن..فقط کمی. . . پ.ن2:به باران بگو باز هم ببارد..هرچند پاهایم دیگر توان قدم زدن ندارد.. پ.ن3:وقتی تو نباشی بهار فقط غروب دارد و بس . . .
شنبه 91/1/12
بهار آمده اما . . .انگار نه انگار... هیچ حسی ندارم به این فصل تازگی ... انگار من در زمستان مانده ام.. چه تناقض عجیبی.... زمستان گرما زده می شوم..بهار سرمازده.. اما همیشه حس میکنم پاییز است.. روحم اما..... مقاومت می کند.. از یخ زدگی.. دستانم را می بینی؟ سرد است..سرده سرد.. دلم آفتاب گرم تابستان می خواهد... فکری به حال دلم کن.. دارد می میرد در دستان ِ سرد ِ تو.. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ + پ.ن :فقط کمی اردیبهشت حال دلم را خوب می کند . . . فقط کمی . . .
|