این روز ها گوش هایم پر است از حرفهای تکراری ِ این و آن..

یوسف گم گشته باز آید به . . .

غم مخور..

غم مخور..

غ م م خ و ر...

حافظ فکر این جایش را نکرده بود..

غم را فقط باید خورد . . .

بلعید ..

و

کم کم

......

اصلا غزل و غم نخوردن؟

مگر میشود؟

تمام غزل های حافظ نتیجه اش میشود غم خوردن . . .

__________________

این کاغذ ِ سفید هم از دست ِ من خسته شده ..

این قلم ِ لرزان هم ..

کاغذ را خط خطی میکنم تا دیگر سفید نباشد

کاغذ را باید سیاه کرد..هر چه سیاه تر ..دیدنی تر ..

مثل ِ زندگی ِ من . . .

سفید برایش بی معنی ست..

هر چه هست

سیاه ِ سیاه ِ سیاه . . .

بالاتر از سیاهی فقط خود ِ سیاهی ست..

_________________________________________

پ.ن1:دلم یک جعبه مداد رنگی میخواهد..

پ.ن2:این هم از روزهای ِ اردیبهشتی ِ من..

دیگر اردیبهشت هم برای ِ من تمام شد ....