|
|
|
| جمعه 91/2/8
داشتم از پله ها می رفتم پایین . . . هولش دادم . . . نزدیک ِ افتادن بود . . دستش را گرفتم .. دلم برایش سوخت . . .برای خودم هم .. . . . ــــــــــــــــــــــــــــــــــ می آید می نشیند رو به روی من . . . دستش را می زند زیر چانه اش.. از لج ِ من می خندد.. سرم داد می کشد . . . و شروع می کند به حرف زدن . . . از تو . . . از من . . . از خودش . . . می دانی که..بیشتر از تو..خیلی بیشتر. . . مسخره ام می کند.. من را . . . اردیبهشت را . . . گوش هایم را می گیرم . . . صدایش بلند تر می شود انگار . . . چشمانم می سوزد . . . دستانم می لرزد.. دیگر توان دفاع کردن از تو را ندارم.. دیگر کم آورده ام.. کـــــ ــــــ ــــــم آورده ام . . . . ______________________________________ پ.ن1:می فهمی که ک م آ و ر د ه ا م ؟ پ.ن2:دیوانگی هم عالمی دارد نه؟
|
[ archive ] مَ.نتو او اردیبهشت واژه ها سفرنامه تماما مخصوص یاسهای ِ این حوالی داستان ِ کوتاه مادرانه [ links ]
اندیشه نگار |
