|
|
|
| سه شنبه 91/1/8
تمام دغدغه زندگی شان همین است . . . خوردن پاستیل...عاشقند..عاشق پاستیل های رنگارنگ .. خاله بازی...دعوا کردن سر عروسک ها..قهر تا قیامت و لحظه ای بعد آشتی.. کفش های تَق تَقی ِ مادرشان را به پا می کنند همراه ِ چادر سفید پرازگل هایِ ریزِ صورتی که بوی یاس می دهد... تمام دغدغه ی زندگی شان همین است.. که مادرشان نبیند دارند به قول خودشان *انار بازی میکنند.. همراه با قطره های سفید و قرمز(آب انار) اشک... می خندند از ته دل.. . . . حس میکنم دچار بی حس اند...که خودش یک حس فوق العاده است.. نه خبری از حسرت.. نه حس های تلخ... هیچ.. ... راحت و آسوده.. بی غصه.. با دغدغه های خاص خودشان... زندگی می کنند! من به خنده های از ته دلشان حسودیم می شود.. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ *توضیح نوشت: انار بازی ... قرار دادن یه دانه انار بین انگشت شصت و اشاره ..فشردن آن در چشم دیگران:دی +پ.ن: دلم یک حس فوق العاده می خواهد.. |
[ archive ] مَ.نتو او اردیبهشت واژه ها سفرنامه تماما مخصوص یاسهای ِ این حوالی داستان ِ کوتاه مادرانه [ links ]
اندیشه نگار |
