|
|
|
| دوشنبه 92/2/2 تمام ِ اردیبهشت ِ امسالم را ... سیاه می پوشم و زل می زنم به حرفهای ِ کسی که هنوز هم دارند دور ِ سرم می چرخند زل می زنم به حافظ زل می زنم به کلی خاطره زل می زنم به دستانم ... یادم می آید آخرین بار ... دستم را جوری دیگری فشرد جوری دیگری که من اعتراض کردم و او خندید یادم می آید نصیحت کردن هایش ... یادم می آید ...
تنها ، حال ِ این روز هایم ... می نشینیم به پای ِ حرف های ِ مردی که .... شکسته شدنش بدجور توی چشم می زند شکسته شدنش ... حرف می زند و حرف می زند و بغض می کند ... صدایش که می زنم ... بابا ... خودم نمی بینم بغض ِ صدایم را که همان موقع همه نگاهم می کنند و بعد می زنند زیر ِ گریه ... لرزش ِ شانه هایش را که می بینم خودم را پرت می کنم از لب ِخاطراتم ... |
[ archive ] مَ.نتو او اردیبهشت واژه ها سفرنامه تماما مخصوص یاسهای ِ این حوالی داستان ِ کوتاه مادرانه [ links ]
اندیشه نگار |
