باید هوایش را داشت...
باید مراقبش بود...
باید دستش را گرفت...
آن هم در این دنیای مجازی..
در دنیایی که بیشتر ِ آدمهایش پنهان میشوند پشت ِ نقابهایشان!
.
.
مراقبش باش!
هرکسی لیاقت ِ داشتنش را ندارد!
دلت را می گویم...
.
.
چشم ِ دلت را باز کن
به روی واقعیت های این دنیای ناشناخته و عجیب!
نگذار هر کجا که خودش خواست جا بماند!
حواست که نباشد
گم می شود
به همین سادگی . . .
دلت را می گویم...
دست ِ دلت را محکم تر بگیر!
________________________
پ.ن:این پست مخاطب ِ خاص ندارد!
+
8:14 عصر نویسنده غزل ِ صداقت
|
نظر
تقدیم به تمام ِپدران ِ این مرز و بوم..
به پاس ِ آب شدن ِ جوانی شان..زیر ِ آفتاب ِ نگاه ِ ما...
...
یادم می آید هجای حروف ِ مقدس ِ نامش را زودتر از زود به زبان آوردم..
وقتی دندانهایم داشت تازه در می آمد..
بگو با....با....
وقتی میخواسم به کلاس ِ اولم بروم..
ب ِ مثل ِ بابا...
ـــــــــــــــــــــــــــ
حال ِ این روزهایش را نمیفهمم
وقتی که صدایش میزنم
با این که چشمانش می خندد
اما اشک در چشمان ِ میشی رنگش چه قشنگ حلقه میزند..
شاید هنوز قدکشیدن ِ من را باور نکرده..
شاید هم..
وقتی میگویم بابا..
همینطور خیره میشود به من
و
من هم از شرم نگاهم را میچرخانم به آن سو
چه راحت میشود تکیه کرد به او..
شانه های بابا محکم ترین تکیه گاه ِ دنیاست...
وقتی بخندد من هم میخندم..
از خستگیش خسته میشوم..
از ناراحتیش هم دلگیر...
.
.
.
صدایش میزنم جوابم را نمیدهد..
دوباره میگویم..
بابا...
باز هم جوابم را نمی دهد
میدانم که میشنود ..
میخواهد بازهم صدایش بزنم..
ومن مانندِکودکیم صدایش میزنم
باآآآآآآآآآباآآآآآآآآآ
میخندد..
میخندم..
میخندیم..
من با این خنده ها زندگی میکنم . . .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
+ میلاد ِ با سعادت ِ امام علی (ع) بر تمام ِ شیعیان مبارک ...
+
4:46 عصر نویسنده غزل ِ صداقت
|
نظر
ستاره ها آمدند تا ما راه را گم نکنیم..
ستاره ها آمدند..
96 ستاره ...
آن هم از دل ِ آسمان..
.
.
.
تمام ِ وجودت اشک میشود
و
حلقه میزند در چشمانت..
.
.
کسی ابایی از ریختن ِ اشکانش نداره..
همه زل میزنن به ستاره ها..
شاید نورشان چشم ِ همه را می زند..
ک ِ سرشان را زیر می اندازند
و
قطره
قطره
می بارند..
بوی گل..
بوی گلاب..
بوی عطر ِ یاس..
بی قرارت میکند...
میباری
و
میباری
و
میباری..
دلت رامی سپاری دست ِ خودشان
و
بر میگردی به دنیای خودت..
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
ضمیمه تصویر:
کاروان ِ فرزندان ِ روح الله در آغوش ِ روح الله
5:30 بعد از ظهر
جمعه دوازدهم ِ خرداد ِ 1391
+
10:19 عصر نویسنده غزل ِ صداقت
|
نظر
فاصله ی صدا تا پنجره زیاد نیست..
دارد می شنود..
.
.
یا اَبَا الْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ
اَیُّهَا الْهادِى النَّقِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ
یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ
یا سَیِّدَنا وَ مَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ
وَ قَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ...
اشک از چشمانش فرو می چکد بر روی ِ چروک ِ گونه هایش ..
اشک ها چه سخت راهی پیدا می کنند
برای چکیدن بر روی گلهای صورتی ِ چادر ِ نماز..
.
.
می گوید:
خدایا می شود نصیب من هم بشود؟
قبل از مرگم..
زیارت امام را می گویم..
همان امام ِ مظلوم را..
چشمانش را می بندد..
.
.
نخ تسبیح پاره می شود..
و دانه ها ، پخش ِ سجاده . . .
+
7:16 عصر نویسنده غزل ِ صداقت
|
نظر
تمام دغدغه زندگی شان همین است . . .
خوردن پاستیل...عاشقند..عاشق پاستیل های رنگارنگ ..
خاله بازی...دعوا کردن سر عروسک ها..قهر تا قیامت و لحظه ای بعد آشتی..
کفش های تَق تَقی ِ مادرشان را به پا می کنند
همراه ِ
چادر سفید پرازگل هایِ ریزِ صورتی که بوی یاس می دهد...
تمام دغدغه ی زندگی شان همین است..
که مادرشان نبیند دارند به قول خودشان *انار بازی میکنند..
همراه با قطره های سفید و قرمز(آب انار) اشک...
می خندند از ته دل.. . . .
حس میکنم دچار بی حس اند...که خودش یک حس فوق العاده است..
نه خبری از حسرت..
نه حس های تلخ...
هیچ..
...
راحت
و
آسوده..
بی غصه..
با دغدغه های خاص خودشان...
زندگی می کنند!
من به خنده های از ته دلشان حسودیم می شود..
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*توضیح نوشت: انار بازی ...
قرار دادن یه دانه انار بین انگشت شصت و اشاره ..فشردن آن در چشم دیگران:دی
+پ.ن: دلم یک حس فوق العاده می خواهد..
+
10:50 عصر نویسنده غزل ِ صداقت
|
نظر
آرامم . . .
شنبه 90/12/13
چند ثانیه مکث . . .
یک نگاه . . .
یک سلام مختصر. . .
حسرت . . .
و
حسرت . . .
و
حسرت . . .
دلت را می گذاری و می روی پی کارت!
حسرت دارد نگاهش کنی ولی اجازه ی ورودت را ندهد .. . . .
چند وقت بود که حسرت ِ لمس ِ ضریح ِ مطهرش را می خوردم..
و
امروز ..
مصادف با سالروز وفاتش..
بالاخره اجازه داد...
آرامم..
خیلی آرام...
باورت میشود؟
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن1: دلم تا همیشه بودن ِ این آرامش را می خواهد . . .
پ.ن2:به یاد تک تک ِ تون بودم.
*ضمیمه تصویر:دو شنبه.. 13 اسفند 1390 ..6:30 صبح.. حرم حضرت معصومه(س)
+
6:16 عصر نویسنده غزل ِ صداقت
|
نظر