|
|
|
| یکشنبه 91/3/21
مَ.ن ِ تو.. مَ.ن برای تو مَ.ن برای خود ِ خودت.. مَ.ن میشوم تو اصلا مَ.ن مساوی ِ تو یادت هست؟ این روزها این معادله راراحت حل کردم به همین سادگی یادت هست میگفتم آخرش مَ.ن مساوی ِ تو میشود؟ یادت هست؟ حالا مَ.ن مساوی ِ تو میشوم مَ.ن یعنی خود ِ تو.. تو یعنی خود ِ خودت.. دیگر مَ.ن وجود ندارد.. همش تو شد.. اصلا مَ.ن مساوی ِ تو هم اشتباه است.. دیگر مَ.ن مساوی ِ تو هم وجود ندارد .. جواب ِ این معادله ی پیچیده این است: تو مساوی ِ تو . . . تو که همان میم نون بود.. تو هم که خود ِ تویی..
مَ.ن ِ تو ..میشود تــــــــــو . . . ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پ.ن:این گونه نگاهم نکن . . . تبریک بگو!
پنج شنبه 91/3/11
حالا تو مانده ای و یک کیبورد ِ خسته ... می نشینی تایپ می کنی.. پاک می کنی.. دوباره تایپ می کنی.. . . و دوباره همه را پاک میکنی.. زل می زنی به صفحه ی سفید.. کدام یک از حرفها را باید نوشت؟ می توانم قضاوت کنم؟ می شود به انصاف نوشت؟ نوبت به نوبت بدون خارج شدن از صف . . آن ها همچنان دارند دعوا می کنند.. و من به فکر ِ حق ِ بینشانم.. سریع تایپ میکنم دوباره پاک میکنم.. نه این یکی حقش نبود نفر بعد لطفا.. بعدی هم همینطور.. . . نتیجه اش می شود یکساعت کلنجار رفتن با کلمات.. باز هم دنبال ِ کلمه ای میگردم که دلم می خواهد.. دوباره می گردم.. می گردم.. دستانم روی کیبورد کشیده می شوند.. دو کلمه را تایپ می کنند صفحه را نگاه می کنم هجوم ِ اشک چشمانم را می سوزاند باز هم همان شد... همان که دنبالش می گشتم همان که باید دنبالش می گشتم! خیره می شوم به این کلمه ی دو حرفی.. به این دو حرفی ِ پر حرف..
. به تو . . .
جمعه 91/2/8
داشتم از پله ها می رفتم پایین . . . هولش دادم . . . نزدیک ِ افتادن بود . . دستش را گرفتم .. دلم برایش سوخت . . .برای خودم هم .. . . . ــــــــــــــــــــــــــــــــــ می آید می نشیند رو به روی من . . . دستش را می زند زیر چانه اش.. از لج ِ من می خندد.. سرم داد می کشد . . . و شروع می کند به حرف زدن . . . از تو . . . از من . . . از خودش . . . می دانی که..بیشتر از تو..خیلی بیشتر. . . مسخره ام می کند.. من را . . . اردیبهشت را . . . گوش هایم را می گیرم . . . صدایش بلند تر می شود انگار . . . چشمانم می سوزد . . . دستانم می لرزد.. دیگر توان دفاع کردن از تو را ندارم.. دیگر کم آورده ام.. کـــــ ــــــ ــــــم آورده ام . . . . ______________________________________ پ.ن1:می فهمی که ک م آ و ر د ه ا م ؟ پ.ن2:دیوانگی هم عالمی دارد نه؟
دلم الا بذکر الله می خواهد . . . پنج شنبه 90/12/25
جای تو خالی... درد دارد وقتی خیالت باشد و تو نباشی . . . یک سفره دو نفر . . . من و خیالت ... یک قرآن جیبی کوچک.. که دلم فقط با همین الا بذکر الله تطمئن القلوب هایش آرام می گیرد.. یک شمع کوچک.. یه یاد این که همیشه سوختم وهیچ وقت دم نزدم.. دیوان حافظ.. یادت هست همیشه برایم فال می گرفتی؟ شاید این بار هم تفالی زدم و خوب آمد.. یوسف گم گشته باز آید.. . . . دفتر خاطراتم.. پر از تـــــــــــــــــــو.. و یک چمدان کوچک بعد از سال تحویل همه چیزرا می گذارم و می روم.. تمام دارایی ام را.. خیال تو و دفتر خاطراتم.. می روم یک جای دور..خیلی دور.. آنقدر دور که اگر روزی خواستم بر گردم راه خانه را پیدا نکنم.. خودت که نمی آیی به خیالت هم بگو نیاید..! می خواهم با خدای خودم تنها باشم..تنهای تنها.. برایم الا بذکر الله بخوان! ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بغض نوشت1:باز هم زیر باران....بی تو.. بغض نوشت2:موقعی که حول حالنا را می شنوی... بخاطر نان ونمکی هایی که باهم خوردیم..فقط کمی یاد من باش..فقط کمی . . . ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پ.ن1:گوشه ای ازدلواپسیهای قلم دلتنگم.. پ.ن2:عیدی ِ امسال ِ تو..دفتر خاطراتم..عیدی ِامسال ِ من..نبود ِ تو.. پ.ن3:امیدوارم سال خوبی داشته باشین بی غم و غصه.. پیشاپیش عیدتون مبارکــــــــــــ ... |
[ archive ] مَ.نتو او اردیبهشت واژه ها سفرنامه تماما مخصوص یاسهای ِ این حوالی داستان ِ کوتاه مادرانه [ links ]
پو |
