اينطور قلم زدن ، کار هر کسي نيست ، کسي رو مي خواد که با کتاب و مخصوصا رمان اُنس عجيبي داشته باشد ... مثل استاد صفايي که تا قبل از 13 سالگي بيش از 13 هزار صفحه رمان و داستان خونده بود

خيلي حرفا رو نميشه زد و من
از همين حرفا يه عمره که پرم
....
گاهي بايد بيخيال شد مي دوني؟ بايد گفت گور بابا ينگاه ديگران به من گور باباي حرفاشون من مي خوام خودم باشم ...
ولي مي دونم کنايه چقدر مي تونه تو رو از همه چي سير کنه
بنويس بيشتر از قبل تنها راه اروم شدن ماها انگار همينه
بازم شکر

ميدونم انقدر متنت برات بزرگ وباارزش بوده که بقول خودت هيچ نظري نميخاد ولي اين جسارتوازمن قبول کن که حتي شده جاي ديگه بيام ونظري بدم..هرچند چشام و سيل مزاحمش نميذاشتن ولي 10هابارازروش خوندم وتموم لحظاتوبراخودم زنده کردم ازت ممنونم غزلم وبخودم ميبالم براي داشتن تو وعمو که اگه اجازه بدي چندماهيست پدر ماهم هست وبراش طلب عمر طولاني وباعزت ميکنم..

اي بابا دلم گرفت

سلام.
چرا هر چيز خوب،زود تمام مي شود؟!
خاصيت اين دنياست يا بي لياقتي من ؟
.
.
"يک وبلاگ نويس واقعي هيچوقت وبلاگش را تعطيل نمي کند ... مي ماند براي هميشه ... اما گاهي تنها با سکوت .."
با کمي تغيير،يک گوشه مي نويسمش که هميشه يادم بماند !

نع نع نع

روشنايي نصيبت..مشتاق ديدارتون هستيم....

تا حالا حسش نکرده بودم...

اميدوارم مسير درستي رو پيدا کني....

پس کلي گريه کردي بخاطرشون... نابودش کردي و خودتم نابود شدي... به کجا رسيدي غزل؟!..... چي شدي؟!....

غــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــزل.....: (

اوهوم....

خب پس چرا داري عوضش ميکني؟! چرا ميخواي بري اونجا؟! همش بخاطر اينکه ما ميشناسيمت؟!

آزادي بيان يعني اينکه خاطره هاتو مستقيم بنويسي بدون هيچ گونه ابهامي... نداري اينجا!
چرا نابودشون کردي؟