|
|
|
| دوشنبه 92/3/20
آنقد له می شویم زیر ِ فشار این حرف ها ... آن قدر مسخره ِمان می کنند ... ما را ... و فکرهایمان را ... و حرفهایمان را ... و این عاشقانه ها را ..... حتی همان کسانی که ادعا می کردند .... حتی همان کسی که ... همان کسی که . . . .
باید برویم ... و می رویم ... آن هم چه رفتنی! باید برویم و بسازیم زندگی را از نو .. باید برویم به دنیایی دیگر ... باید . . . باید برویم و می رویم ... ــــــــــــــــــــــــــــ مخاطبم تمام ِ آدمایی بودند که مَ.ن با آن ها زندگی می کردم و حرف می زدم و ... حتی به اندازه ی ِ یک سلام !
+
10:54 عصر نویسنده غزل ِ صداقت
|
[ archive ] مَ.نتو او اردیبهشت واژه ها سفرنامه تماما مخصوص یاسهای ِ این حوالی داستان ِ کوتاه مادرانه [ links ]
اندیشه نگار |
