مي خواهم از درون ِ چشمانت ستاره هاي ِ آسمانم را بشمارم
اصلا نگاه کن
چشمان ِ مَ.ن هم تبدارند
تب ِ هم نشيني با چشمان ِ تو
عااااااااااااااااالي بود:)
زل مي زنم به چشماني که رنگ ِ عسل ِ اصل دارد
اما
طعم ِ تمشک ِ رسيده مي دهد ...
حظ بردم غزل ...
هرچند
دورم از فهم عشق ...
مثل گنگي گنجشک هاي مات
روي درخت زيتون ...
آخر خودم چشمت مي زنم ... مي دانم ... مي دانم ديگر! اي بابا چ کاريه ميدوني و چشمش ميزني:))
آخر خودم چشمت مي زنم ... مي دانم ... مي دانم ديگر!
اي بابا چ کاريه ميدوني و چشمش ميزني:))
بازم ماه...ماه...
تجربه نکردم پياده روي روي ماه رو خوبه امتحان کنم:))
آخر خودم چشمت مي زنم ... مي دانم ... مي دانم ديگر!...
تو که ميدوني خودت چشمش ميزني خو يه اسپندي يه چهار قلي يه چيزي......:دي
زيبا بود غزل جون:)
هيچوقت به اندازه ي يک قدم هم از مَ.ن دور نشو