سفيــدي كــاغــذ،
آنگــاه كــه انــدوه خــود را
بــه او نگفتــه ام . . .
تــو بــايــد تــازه‌گــي‌هــا
از اينجــا گــذشتــه بــاشــي . . .
سلام
در اين عصر آهن،ديدن آدمهاي اهل دل مساوي ملاقات با ستاره هاست!
واقعا زيبا بود
براوو
سلام..
چقــــدر وصف حال بود ...
و چقدر مي نشيند به دل نواي بي كلام وبلاگت....
پ.ن: پستهاي قديمي .هماني كه آدم را مي برد درست وسط گذشته ...
خوب بود خيلي ...
درود
چقدر اينجا همه چي دل نشينه...بوي عاطفه ميده...بوي احساس...حقا که غزل احساسه.عالي بود.بدرود
