رسم عاشقي اينگونه است ....

فراموش کردن خود .....

محو گشتن خود ....

نبودن خود....

بودن يار .....

منظورم از نبودن يعني اينه که حتي هيچ اثري هم باقي نمونه

(راستي بحث رو ميشه فلسفي کرد و برد تو وحدت وجود ) و اين متن شما رو با اون تطبيق داد

در يک کلام ..... بسته گردد آن فهم از نفهميدنش ....

زيبا بود