غزل!
آهنگ وبلاگت که پخش شد، بغضم را تا مرز گلو بالا کشاند! دلم از اين همه دوري گرفت، از اين نوشتن ها که دلم را سبک مي کرد و از اين حرف زدن هاي و اين دل نوشته ها و حرف هايي که نگفته مي فهميدي ...
غزل.....دلتنگي در واژه نمي گنجد ....
دلم يه دل سير بودن مي خواد ...بودن کوتاه مدتي که هميشه ته دلم بهش قرص بود!
......//
