سيزده چهارده ساله هاي بازيگوش ..

سيزده چهارده سالگي ِ بازيگوش ..

خب آدم گاهي وقت ها يک کجاي متن مي ايستد ..

نيس ؟

+

تکه به تکه ي متن را تجسم توان .. نشست بر يک گوشه ي غريب ِ روح حتي .

حتي از آن لبخند هاي آهسته و ظريف و سريعي که در نگاه و اندکي بر گوشه ي لب مي نشينند .

دلت آرام .