سلام غزل جون
وااااااي چقد دلتنگي ...
وقتي تصورت ميکنم کنار سينک وقتي تصورت ميکنم بغض کردي و دلت بغل مامانتو ميخواد دلم ميخواست کنارت بودم و دستاتو ميگرفتمو ميگفتم منم همينطور ....
بازم خوبه که ميتوني يکي از شبهاي ارديبهشتي ، يا شب ميلاد امام علي به بهانه ي تبريک روز پدر بري و ببينيش ...
و من هيچ اميدي ندارم که يکي از شبهاي ارديبهشتي کنارشون باشم
با اينکه ميدونم هميشه اين دلتنگي ها و بغل و شونه ي مادر خواستن ها براي وقتهاي نبودنه
هميشه وقتي کنارشونيم حتي نميتونيم بگيم چقدر دلمون براشون تنگ شده بود ، چه برسه به اينکه خم شيم و دستشونو ببوسيم ....
چ حيف که نداشتن جرات و شرم اين اجازه رو نميده . شايدم غرور !

سلام
خوب و خواندني و خيال انگيز مي نويسيد .
لطفا شير آب را باز نگذاريد ؛ صداي پاي بي آبي ...

خيلي زيبا بود. شروعي خوب که با پايان غافلگيرکننده اي بود.

مادرم جگرش را کباب کرد به بچه ها داد

سلام ، بعد 19 ماه دوباره برگشتم به وب گردي

اگه بگم با اين متن يکم گريه کردم باور مي کني؟
حس غريبي داشت
خوشم مياد از قلمت

دلم برات تنگ شده مامان ...